Klasa bezpieczeństwa i stopień odporności

Stopnie odporności wg PN-EN 1143-1

W normach PN-EN 1143-1 i PN-EN 1143-2 są ustalone wymagania i metody badawcze, według których testowane są sejfy na przedmioty wartościowe, drzwi pomieszczeń sejfowych oraz pomieszczenia sejfowe (PN-EN 1143-1) lub systemy depozytowe (sejfy wrzutowe, PN-EN 1143-2) pod kątem odporności na włamanie.

Podstawę certyfikacji stanowi obszerny test włamywania przy użyciu różnych narzędzi mechanicznych i termicznych przeprowadzany przez niezależne instytucje jak np. "VdS Schadenverhütung GmbH". Tylko sejfy wytrzymujące te testy uzyskują jako znak jakości odpowiednią plakietkę kontrolną jednostki certyfikacyjnej np. VdS lub ESSA (European Security Systems Association) ze swoim instytutem badawczym ECB-S.

W zależności od czasu wytrzymałości sejfów w trakcie testu włamania rozróżnia się różne stopnie odporności. Sięgają one z reguły od 0 do 10 klasy i są często wyrażane w cyfrach rzymskich (od N(0) do X). Zamiast "stopnia odporności" używane jest często także równoznacznie pojęcie "klasa odporności".

NATO-wskie normy antywybuchowe Stanag według ECBS

Wytyczne NATO dotyczące przechowywania amunicji wojskowej i materiałów wybuchowych (AASTP-1 (B)(1) / STANAG 4440:2015) stanowią podstawę polskiej normy obronnej NO-13-A247:2019 Wojskowego Centrum Normalizacji, Jakości i Kodyfikacji. Znajduje ona zastosowanie dla działających i projektowanych magazynów amunicji i materiałów wybuchowych, których częścią składową są drzwi przeciwwybuchowe. Powinny one wytrzymać podaną w normie wartość nadciśnienia fali uderzeniowej, ale też oddziaływanie odłamków.

Klasy VdS wg VdS 2450 i VdS 2528

Zwłaszcza w Niemczech do oznaczania stopni odporności na włamanie stosowane jest także określenie klasy VdS. Pojęcie to wywodzi się od organizacji "VdS Schadenverhütung", która należy do najbardziej znanych instytutów badawczo-certyfikacyjnych na świecie. Jeśli więc jakiś sejf został sprawdzony i certyfikowany przez VdS, mówi się często zamiast o "stopniu odporności" o "klasie VdS".

Najważniejszą wytyczną VdS dotyczącą sejfów na przedmioty wartościowe oraz pomieszczeń sejfowych jest norma VdS 2450 bazująca na normie PN-EN 1143-1. W normie VdS 2450 ustalone są metody badania sejfów na przedmioty wartościowe odpowiadające metodom zapisanym w normie PN-EN 1143-1. Dla szaf pancernych według normy PN-EN 14450 jako przepis kontrolny obowiązuje odpowiednio wytyczna VdS 2528. Klasy VdS według VdS 2450 mieszczą się w zakresie od 0 do 10 i są równoznaczne ze stopniami odporności N (0) do 10 wg PN-EN 1143-1.

Klasy bezpieczeństwa wg PN-EN 14450

Norma PN-EN 14450 (VdS 2862) ustala metody badania szaf pancernych. Rozróżnia się klasy bezpieczeństwa S 1 i S 2. Wymagania w zakresie bezpieczeństwa zawarte w tej normie leżą poniżej wymagań normy PN-EN 1143-1, ale powyżej wymagań normy VDMA 24992.

Dotyczą one m. in. posiadaczy broni: zgodnie ze zmienionymi przepisami obecnie muszą oni zabezpieczyć ją w szafach o klasie minimum S1. Warto jednak zaopatrzyć się w sejf klasy S2 lub wyższej.