Składowanie środków odurzających oraz substancji psychotropowych wymaga spełnienia określonych wymogów prawnych, związanych z zapewnieniem odpowiedniej jakości przechowywania oraz wysokiego poziomu bezpieczeństwa. Zobowiązują one wszystkie podmioty uczestniczące w obiegu środków znieczulających – czyli apteki, kliniki, szpitale, placówki opieki i gabinety lekarskie – do prawidłowego zabezpieczenia tych substancji przed nieupoważnionym pobraniem i użyciem. Niżej przytaczamy najważniejsze fragmenty, głównie trzech rozporządzeń, które regulują te kwestie.
- Rozporządzenie Ministra Zdrowia w sprawie podstawowych warunków prowadzenia apteki z dnia 18. października 2002 r. (Dz.U. Nr 187, poz. 1565)
§ 1 Zakres rozporządzenia
Rozporządzenie określa:
1) warunki przechowywania produktów leczniczych i wyrobów medycznych; (...)
§ 3 Miejsca przechowywania produktów leczniczych i wyrobów medycznych
1. (...)2. Środki odurzające, substancje psychotropowe i prekursory grupy I-R przechowuje się zgodnie z przepisami wydanymi na podstawie ustawy z dnia 24. kwietnia 1997 r. o przeciwdziałaniu narkomanii (Dz.U. Nr 75, poz. 468, z 1998 r. Nr 106, poz. 668 i Nr 113, poz. 715, z 2000 r. Nr 20, poz. 256 i Nr 103, poz. 1097, z 2001 r. Nr 111, poz. 1194 i Nr 125, poz. 1367 oraz z 2002 r. Nr 25, poz. 253 i Nr 113, poz. 984). - Rozporządzenie Ministra Zdrowia w sprawie środków odurzających, substancji psychotropowych, prekursorów kategorii 1 i preparatów zawierających te środki lub substancje z dnia 11. września 2006 r. (Dz.U. Nr 169, poz. 1216), tj. z dnia 28. października 2015 r. (Dz.U. z 2015 r. poz. 1889)
Na podstawie art. 41 ust. 5 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii (Dz.U. z 2012 r. poz. 124 oraz z 2015 r. poz. 28 i 875) zarządza się, co następuje:
(...)
§ 2
1. Środki odurzające, substancje psychotropowe, preparaty zawierające te środki lub substancje oraz prekursory kategorii 1 przechowywane są w aptece, z uwzględnieniem ust. 2, w sposób zabezpieczający je przed kradzieżą, podmianą oraz zniszczeniem.
2. Środki odurzające grup I-N i II-N, substancje psychotropowe grupy II-P oraz preparaty zawierające te środki lub substancje należy przechowywać w odpowiednio zabezpieczonych pomieszczeniach, w zamkniętych metalowych szafach lub kasetach przymocowanych w sposób trwały do ścian lub podłóg pomieszczenia, w miejscu niedostępnym dla pacjentów. - Rozporządzenie Ministra Zdrowia w sprawie szczegółowych wymogów, jakim powinien odpowiadać lokal apteki z dnia 30. września 2002 r. (Dz.U. Nr 171, poz. 1395)
(...)
§ 8
1. Podstawowe wyposażenie apteki ogólnodostępnej stanowią:
(...)
4) szafy lub kasety przeznaczone do przechowywania środków odurzających i substancji psychotropowych zabezpieczone zgodnie z odrębnymi przepisami;
(...) - Zgodnie z wyrokiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego z dnia 19. września 2007 r. (VII SA/Wa 323/07) wojewódzki inspektor farmaceutyczny może cofnąć zezwolenie lub go nie wydać, jeśli podmiot prowadzący aptekę nie posiada odpowiedniego wyposażenia do przechowywania lekarstw i substancji psychotropowych.
---------------------------------------------------------------------------------------
Kwestie prawne – przechowywanie broni
W ustawie o broni oraz kilku przepisach uzupełniających ustawodawca określił, jak należy przechowywać broń niezależnie od jej rodzaju i ilości.
Ustawa o broni – bezpieczeństwo w przechowywaniu broni
Przechowywanie broni jest w Polsce uregulowane ustawowo. Jej posiadacze znajdą najważniejsze przepisy w ustawie z dnia 21. maja 1999 r. o broni i amunicji (Dz.U. z 2012 r. poz. 576, z 2013 r. poz. 829 oraz z 2014 r. poz. 295) oraz rozporządzeniu ogólnym do ustawy o broni Ministra Spraw Wewnętrznych w sprawie przechowywania, noszenia oraz ewidencjonowania broni i amunicji z dnia 26. sierpnia 2014 r. (Dz.U. z 2014 r. poz. 1224). Zasadniczo sejfy na broń muszą posiadać przynajmniej klasę S1 zgodnie z normą PN-EN 14450. W zależności od ilości przechowywanych jednostek broni konieczne może być zbudowanie specjalnego magazynu broni lub pomieszczenia sejfowego. Klasa S1 jest wymogiem minimalnym co oznacza, że możliwe jest zastosowanie każdego sejfu z certyfikatem od klasy zerowej wzwyż wydanego w oparciu o normę PN-EN 1143-1. W tej sprawie uzyskaliśmy także indywidualną interpretację z Komendy Głównej Policji (p. niżej). Zestawiliśmy tu dla Ciebie najważniejsze informacje.
USTAWA z dnia 21. maja 1999 r. o broni i amunicji (Dz.U. z 2012 poz. 576), brzmienie od 30. listopada 2015)
Art. 32.
1. Broń i amunicję należy przechowywać i nosić w sposób uniemożliwiający dostęp do nich osób nieuprawnionych.
2. Minister właściwy do spraw wewnętrznych, w porozumieniu z Ministrem Obrony Narodowej oraz ministrem właściwym do spraw kultury, określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe zasady i warunki przechowywania, noszenia oraz ewidencjonowania broni i amunicji, z wyłączeniem podmiotów, o których mowa w art. 29 ust. 1 pkt 1 i 2, z uwzględnieniem zabezpieczeń uniemożliwiających dostęp do broni i amunicji osobom trzecim.
Art. 51.
1. Kto bez wymaganej rejestracji posiada broń pneumatyczną albo zbywa osobie nieuprawnionej broń pneumatyczną albo miotacz gazu obezwładniającego lub narzędzie albo urządzenie, którego używanie może zagrażać życiu lub zdrowiu, podlega karze aresztu albo grzywny.
2. Tej samej karze podlega, kto:
(...)
7) przechowuje oraz nosi broń i amunicję w sposób umożliwiający dostęp do nich osób nieuprawnionych
(...)
Rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych z dnia 26. sierpnia 2014 r. w sprawie przechowywania, noszenia oraz ewidencjonowania broni i amunicji
§ 2. Broń i amunicję przechowuje się w odpowiednio przystosowanym do tego celu pomieszczeniu, zwanym dalej „magazynem broni”, lub w urządzeniach spełniających wymagania co najmniej klasy S1 według normy PN-EN 14450.
§ 3. 1. Broń i amunicję, podmioty posiadające broń i amunicję na podstawie pozwolenia na broń na okaziciela, o których mowa w art. 29 ust. 1 pkt 3–7 ustawy, zwane dalej „podmiotami posiadającymi broń i amunicję”, przechowują w magazynie broni, w urządzeniach spełniających wymagania co najmniej klasy S1 według normy PN-EN 14450.
§ 5. 1. Osoby posiadające broń i amunicję do niej na podstawie pozwolenia, o którym mowa w art. 10 ust. 4 ustawy, przechowują broń i amunicję w urządzeniach spełniających wymagania co najmniej klasy S1 według normy PN-EN 14450.
§ 6. 1. Osoby posiadające broń i amunicję do broni palnej w celach kolekcjonerskich oraz pamiątkowych, w przypadku przechowywania tej broni i amunicji poza urządzeniami, o których mowa w § 5 ust. 1, mogą je przechowywać w gablotach przeznaczonych do przechowywania broni po spełnieniu następujących warunków:
1) gabloty do przechowywania broni i amunicji posiadają:
a) konstrukcję z materiałów zapewniających stabilność,
b) możliwość przytwierdzenia do podłoża lub zablokowania utrudniającego zmianę ich położenia,
c) przeszklenie zrobione ze szkła o zwiększonej odporności na przebicie i rozbicie co najmniej w klasie P6B według normy PN-EN 356,
d) zaniknięcia co najmniej w klasie 5 według normy PN-EN 12209.
§ 7. Urządzenia do przechowywania broni posiadają deklaracje zgodności z odpowiednimi Polskimi Normami lub certyfikaty zgodności z odpowiednimi Polskimi Normami, wydane przez jednostkę certyfikującą akredytowaną przez Polskie Centrum Akredytacji.
§ 12. Podmioty posiadające broń i amunicję oraz osoby posiadające broń i amunicję na podstawie pozwolenia, o którym mowa w art. 10 ust. 4 ustawy, które uzyskały pozwolenie na broń wydane przed dniem wejścia w życie rozporządzenia, dostosują sposób przechowywania broni i amunicji do wymogów, o których mowa w § 3-6:
1) w terminie 5 lat od dnia wejścia w życie niniejszego rozporządzenia;
2) z dniem uzyskania nowego pozwolenia na broń — w przypadku uzyskania nowego pozwolenia na broń wydanego po dniu wejścia w życie niniejszego rozporządzenia.
§ 13. Traci moc rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 3. kwietnia 2000 r. w sprawie przechowywania, noszenia oraz ewidencjonowania broni i amunicji (Dz. U. Nr 27, poz. 343).
Uwaga: zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2013 r. poz. 1247 oraz z 2014 r. poz. 228 i 951.
Opinia Instytutu Mechaniki Precyzyjnej
Powołane wyżej rozporządzenie MSW spowodowało nieco zamieszania i wątpliwości wśród posiadaczy szaf na broń i sejfów na broń. Dlatego zwróciliśmy się do Biura Prewencji i Ruchu Drogowego Komendy Głównej Policji z prośbą o interpretację przepisów o przechowywaniu broni. Mieliśmy na uwadze zwłaszcza użytkowników szaf na broń w klasie 0, gdyż zachodziła obawa, że będą musieli wymienić je na szafy klasy S1 lub S2, a więc zabezpieczenia niższej jakości niż szafy lub sejfy zgodne z normą PN-EN 1143-1. Poniżej istotna treść odpowiedzi Radcy odnośnego wydziału Biura Prewencji i Ruchu Drogowego Komendy Głównej Policji:
"Jak słusznie Pan zauważył, zgodnie z regulacjami zawartymi w tym akcie, osoby i podmioty posiadające pozwolenie na broń wydane na podstawie przepisów ustawy z dnia 21. maja 1999 r. o broni i amunicji (Dz. U. z 2012 r., poz. 576 ze zm.), są zobligowane do przechowywania broni i amunicji w urządzeniach spełniających wymagania, co najmniej klasy S1 według normy PN-EN-14450. Oczywiste jest zatem, że zastosowanie urządzeń w klasie wyższej jest prawidłowe i zgodne z przepisami.
Jednocześnie informuję, iż z opinii Instytutu Mechaniki Precyzyjnej wynika, iż wyroby sklasyfikowane w klasie "0" lub wyższej, według normy PN-EN 1143-1, posiadają wyższą odporność na włamanie niż sklasyfikowane wg normy PN-EN 14450. Zatem wszystkie urządzenia sklasyfikowane według normy PN-EN-1143-1 spełniają wymogi, o których mowa w cyt. rozporządzeniu."
Polecamy Ci też artykuły w naszym blogu:
Dlaczego zawsze musisz trzymać broń w sejfie?
Nowa szafa na broń zgodna z rozporządzeniem Ministra Spraw Wewnętrznych
Jaką klasę powinien mieć sejf na broń? Przepisy a rzeczywistość